Νέφθυς

Αιγυπτιακή θεότητα κατά την αρχαιότητα. Ήταν κόρη του Σεβ (Γη) και της Νουτ (Ουρανού), σύζυγος του Σετ, από τον οποίο γέννησε τον Άνουβη, και αδελφή του Όσιρη και της Ίσιδας. Στον περίφημο μύθο του Όσιρη, ο οποίος κατατεμαχίστηκε από τον Σετ, η Ν. θρηνεί τον αδελφό της μαζί με την αδελφή και σύζυγο εκείνου Ίσιδα, ενώ ο γιος της Άνουβης ασχολείται με την ταφή του. Μέσα σε ξύλινο άγαλμα του Όσιρη βρέθηκε σε πάπυρο απεικονισμένη η θρηνωδία της Ν. και της Ίσιδας για τον χαμό του αδελφού τους. Η Ν. παριστάνεται συνήθως μαζί με την Ίσιδα στις νεκρώσιμες τελετουργίες στο πλευρό του Όσιρη. Σύμφωνα με κάποια εκδοχή η θεά συμβολίζει τις πλαγιές των οροσειρών, όπου δε φτάνουν οι πλημμύρες του Νείλου. Οι αρχαίοι Έλληνες την θεωρούσαν κόρη του Κρόνου και της Ρέας, και σύζυγο του Τυφώνα. Η αρχαία αιγυπτιακή θεά Νέφθυς, όπως εικονίζεται σε τοιχογραφία τάφου στο Λούξορ της Αιγύπτου.

* * *

Νέφθυς, -υος, ἡ (Α)

(κατά τον Πλούτ.) αιγυπτιακή θεότητα που ονομαζόταν και Τελευτή, σύζυγος τού Σηθ ή Τυφώνος, αδελφή και ερωμένη τού Οσίριδος, θεοποίηση τών πλέον απομακρυσμένων, συνοριακών και παράλιων μερών τής Αιγύπτου, τα οποία με την υπερεκχείλισή του ο Νείλος άρδευε και έτσι συντελούσε στην αναβλάστηση τών φυτών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αιγυπτ. Nebthat].